Ik snap langs de ene kant best dat ze wat jaloers zijn als ik voor de 2 jongste kinderen naai. Langs de andere kant heb ik jaren voor hun genaaid en werd het doorgegeven als het te klein is. Ik vind het net leuk dat de 2 jongsten ook groot genoeg zijn om iets voor te naaien, dat dan met veel enthousiasme verwelkomd word. Terwijl de zoon alleen maar kieskeuriger wordt met de jaren en de oudste haar stijl is ook aan het veranderen, daar durf ik ook niet meer zomaar aan iets te beginnen.
Maar bon, die sterrentruien, die zijn toch wel een succes! Ze kozen zelf de stof in Kapellen. Overlegden wie welke versie wou ( ze beslisten ook zelf dat het ongeveer hetzelfde moest zijn als de 2 oranje-paarse exemplaren) en mama maakt.
Voor de oudste werd het weer de trui van SVDHZ, maatje 134-140. En voor de zoon werd het weer de Yorick maatje 98-104, genoeg verlengd. Ik had het niet verwacht, maar hij draagt zijn troetelberentrui heel veel, dus dat kon al niet missen met het model. Ik gebruikte wel de kap van de SVDHZ-trui, maatje 134-140. De kap van de Yorick is leuk, maar is wel wat krapjes bij het over het hoofd trekken, ook al maakte ik ze al groter. Zeker de zoon, met zijn hoog voorhoofd is het soms net wat nipter. Met het gure weer van de afgelopen dagen zijn ze al zeker goedgekeurd!
Leuk seg!
BeantwoordenVerwijderenIk kan begrijpen dat ze jaloers zijn op de kleine zussen hun truien ;-)
Hier vinden ze het ook super om hetzelfde aan te doen, gelijk met die pyjama's, zo enthousiast dat ze zijn als ze die alle drie op hetzelfde moment aan hebben :-)