maandag 1 februari 2016

Carnaval bij ons: door de jaren heen.

Ik kreeg overlaatst op mijn facebookpagina een herinnering te zien van 3 jaar geleden: een carnavalspakje dat ik toen maakte voor ons F., die op 1 februari 2013 instapte en een week later al direct mee carnaval mocht vieren.

En gisteren waren we de verkleedbak aan het uitmesten, waarbij ik heel wat te kleine verkleedkleren wegdeed, ook de zelfgemaakte.

Het deed me mijmeren over alle carnavalskostuums die ik heb gemaakt de afgelopen jaren en ik nodig jullie uit om mee te mijmeren ;-)


Om te beginnen: ons R. In de peuterklas droeg ze een clownspakje. Ooit gemaakt door mijn schoonmoeder voor haar dochter ( de tante van ons R. dus). Ook al kon ik toen nog niet naaien, daar groeide wel het idee om geen verkleedkleren te kopen, maar om ervoor te zorgen dat ze altijd iets zelfgemaakts en origineels  aanhebben.

In de 1e kleuterklas zwoegde ik op een prinsessenoutfit, om ze de dag zelf ziek uit bed te halen. Geen carnaval voor haar, dus het jaar erop moest ze dezelfde outfit maar weer aandoen. Gelukkig maakte ik hem goed groot en kon ze er nog in. Die prinsessenoutfit hangt hier nog steeds en heeft zeker nog zijn nut!

In de 3e kleuterklas ontdekte ze originaliteit en ging ze voor een uil. Ook dat pak leeft nog steeds, al word het niet zo frequent gedragen.

Het jaar erop maakte ze een grote sprong, dus schrijven we al 2e leerjaar toen ze een zon wilde zijn. De broek is al lang te klein, maar ligt nog in haar kast. De trui had ze vorige week nog aan en ik ontdekte toen dat de naden in beide schouders beginnen te lossen. Voor een zelfgemaakte trui die ze al 2 jaar superveel draagt vind ik dat een goede score!

Vorig jaar, 3e leerjaar, gingen we voor de gekende troetelbeertruien. Ook deze trui wordt nog veel gedragen, zelfs vandaag.



 Dan onze T. Een iets moeilijker geval qua verkleden, altijd al geweest. Het eerste jaar dat hij naar school ging, 1e kleuterklas, wou hij perse werkman zijn. Dat was ne gemakkelijke. Hij droeg al veel salopetten, het enigste wat ik moest doen was er een gereedschapsriem bijmaken. Dat deed ik in fleece. Hij heeft hem niet veel gedragen dus gaf ik hem gisteren aan zijn opvolger: het beste vriendje van L en ook vastberaden om werkman te worden.

 In de 2e kleuterklas wou hij brandweerman zijn. En het moest perse een rode worden. Nog 1x heeft hij erna dat pak aangedaan. Dan wou hij niet meer, dus de winter erop gaf ik het weg.

De 3e kleuterklas kwam, en daarbij hoorde het krokodillenidee. Hij beloofde me toen plechtig dat hij de trui zo vaak mogelijk ging dragen en deed dat ook. Die eerste maanden toch. Erna vloog het opzij en ook dat gaf ik gisteren weg aan zijn opvolger.

Vorig jaar, 1e leerjaar, maakte ik hem dan zijn brombeertrui. Die kon, heel de winter door, niet snel genoeg gewassen worden! Hij droeg ze supervaak, al reclameerde hij wel eens dat de meisjes hem teveel aaiden als hij die trui droeg. Deze winter heeft hij hem nog niet aangehad en ik denk niet dat dat ooit nog gaat gebeuren. Jongens in het 3e leerjaar zijn net iets te cool zijn voor knuffelzachte truien. Dus ik ga ze doorgeven aan ons F.



Ons F., die was op 2 jaar verzot op Hello Kitty. Op het geobsedeerde af bijna. In ieder geval, ook al wist ze niet wat carnaval was, toen R. zei dat ik wel een Hello Kitty pak kon maken, was ze direct verkocht! Het kleedje is nog vaak gedragen. Maar nu is de jongste er ook al een tijdje uitgegroeid dus geven we dat ook weg.

Het jaar erop, 2e kleuterklas, wou ze een bloem zijn. En wat een stralende bloem was ze! Ze droeg het pak heel vaak, tot ze er te groot voor was. Kleinste zus was een heel gewillige kandidaat om het aan te doen en ook nu ligt het nog vaak in de was.

In de 3e kleuterklas koos ze voor een lachebeertje. Ze droeg de trui veel, tot ze viel en haar elleboog brak. Die elleboog was genezen tegen dat het zomer was dus werd de trui amper nog uit de kast gehaald. Bij het aanbreken van de herfst bleek de trui niet meer zo goed te passen. Allez, ze past nog wel, maar haar hoofd - met bril - krijgt ze iets moeilijker door de halsopening, dus zoveel draagt ze de trui niet meer. De broek daarentegen, die past nog goed en draagt ze bijna wekelijks op de basket.



Ons L. sluit de rij. Met nog maar 1 carnaval op haar teller: de carnaval van het knuffelbeertje. Ze draagt hem nog steeds heel graag. De broek is ondertussen wel te kort geworden, de trui blijft een succes!



Benieuwd naar wat ik dit jaar heb gemaakt? Komend weekend laat ik jullie het resultaat zien. Ik kan al wel verklappen dat ik dit jaar maar 2 outfits heb moeten maken, waarvan 1 heel goed gelukt is en de andere mislukt. Gelukkig bestaat er zoiets als een back-up plan. Daaruit zie je maar, ondanks al mijn ervaring in het naaien van verkleedkleren, soms mislukt het ook eens!
































Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...